TYPE45 ناوشکن ویرانگری است که به کلاس Daring معروف است. این کلاس از ناو شکن به پیشرفتهترین موشکهای ضدهوایی و راداری ساخت بشر مجهز هستند. این ناو از یک سامانه دفاع هوایی به نام PAAMS استفاده میکند که پروژهای بود که با کمک چند کشور طراحی و ساخته شد و نهایتا بریتانیا 6 سامانه از آن را را برای استفاده در ناوهای خود سفارش داد که به نامهای افعی دریا در این کشور معروف هستند. شایان ذکر است استفاده یکپارچه از این سامانه تا سال 2009 به تعویق افتاد که به دلیل آماده نبودن موشکهای پدافندی استر بود. هدف از ساخت این ناو توان ویژه برای درگیری با اهداف هوایی عنوان شده است.
پروژه طراحی و ساخت 6 نمونه از این کشتی به شرکت انگلیسی BAE System Marine محول گردید. این کمپانی برای اینکه ناوها با سرعت بیشتری آماده تحویل شوند؛ از روش تولید بلوکهای مختلف در چند کارگاه مجزا استفاده میکرد، بلوکها پس از ساخت به کارخانه اصلی منتقل و به هم متصل میشدند و همین امر باعث میشد که ساخت هر ناو حداکثر 2 سال طول بکشد. ساخت و ساز نهایی و ادغام سیستمها در کارخانه کشتیسازی Scotstoun واقع در رودخانه Clyde گلاسکو انجام شد. کمپانی BAE برای ساخت بدنه هر ناو تقریبا 3000 کیلو فولاد به کار برد.
ناوشکن تایپ 45 قرار بود جایگزین تایپ 42 شود که در جنگ فالکلند عملکرد خوبی به نمایش گذاشته بود و آخرین نمونه از این ناو در سال 2013 از خدمت در نیروی دریایی سلطنتی کنار گذاشته شد. با ورود ناوهای هواپیمابر به نیروی دریایی سلطنتی این کشور به این فکر افتاد که باید ناوشکن قدرتمندی داشته باشد که از این کشتی پرهزینه و گرانقیمت محافظت کند. به همین دلیل ساخت این ناو را شروع کرد. این ناو طوری طراحی شده بود که بتواند 5 برابر از نمونه قبلی خود یعنی تایپ 42 کارآمدتر باشد.
بریتانیا به دنبال بدست آوردن یک کلاس از ناو جدید بود که بتواند دفاع هوایی مخربی داشته باشد؛ به همین دلیل این طرح با هفت کشور عضو ناتو با عنوان پروژه NFR-90 آغاز شد، ولی به دلیل اینکه هر کشور الزامات خاص خود را در این طرح دنبال میکرد این پروژه منحل شد. البته انگلیسیها سعی کردند تا با فرانسه و ایتالیا در معاهده ساخت ناوشکن همکاری کنند که نتیجهبخش نبود. (انگلستان از معاهده خارج شد و فرانسه و ایتالیا به همکاری خود ادامه دادند.) نتیجه تلاشهای بریتانیا ساخت ناوشکنی با استفاده از تکنولوژی بومی بود که کلاس Daring یا Type 45 نام گرفت.
پروژه تایپ 45 مورد انتقادات بسیار زیادی قرار گرفت و دلیل آن هزینه زیاد و تاخیر زیاد در پروژه بود، هزینه ساخت 6 کشتی تقریبا 6.64 میلیارد پوند آب میخورد. اولین کشتی طی برنامه ریزی های انجام شده قرار بود تا سال 2007 وارد خدمت شودولی در سال 2010 این کار صورت گرفت.شایان ذکر است طی ساخت این کشتیها همواره سایه لغو پروژه روی آن بود.
با بروز مشکلات فراوانی که طی پروژه رخ داده بود، سرانجام اولین سازه از خانواده دیرینگ در سال 2006 در رودخانه کلاید به آب انداخته شد و سپس طی تکمیل تستهای مختلف در سال 2010 به نیروی دریایی سلطنتی ملحق شد، این ناو برای اولین ماموریت خود عازم خلیج فارس شد و پس از مدت کوتاهی منطقه را ترک کرد.
ناوشکن TYPE45 دارای ابعادی به طول 152.4 متر و عرض 21.2 متر و آب خور 7.4 متر و تعداد خدمه 190 نفر میباشد. چثه این ناو از نمونه قبلی خود یعنی TYPE42 که در سال 1798 ساخته شده بود بزرگتر بود. وزن TYPE45تقریبا 8500 تن است که در مقایسه با TYPE42 که وزن آن 5200 تن بود سنگینتر است. ناوشکن تایپ 45 اولین ناوشکنی است که دارای استاندارد شرکت لوید انگلستان میباشد،این استاندارد شامل افزایش ایمنی از جان و اموال پرسنل و عدم تخریب محیط زیست میباشد. یکی از ویژگیهای برجسته این ناو میزان پنهانکاری از دید رادارهای دشمن است که سعی شده با شکلهای شکسته و دیوارهای صاف و چینش منظم تسلیحات بر روی عرشه این ویژگی ایجاد شود. این کشتی جنگی اولین محصول بریتانیا است که این ویژگی را دارد.
طراحی این ناو تا حدی شبیه به نمونه فرانسوی Lafayette میباشد. میزان بازتاب راداری این ناو در هیچ کجا اعلام نشده است، ولی بعضی از کارشناسان میزان آن را در حد یک کشتی کوچک تفریحی میدانند. ناو تایپ 45 برای خدمه خود نیز ابتکارات زیادی به خرج داده است. به عنوان مثال در این ناو امکانات تفریحی مانند باشگاه بدنسازی، استفاده از اتاقهای شش نفره با امکانات مخصوص که مرد و زن بتوانند در کنار یکدیگر خدمت کرده و حریم شخصی افراد هم حفظ شود.
این ناو دارای دو موتور توربین گازی WR-21 ساخت شرکت رولز رویس با توان تولیدی 27000 اسب بخار است و یکی از دیگر از تفاوتهای تایپ 45 و 42 این است که در تایپ 45 موتور نیروی ایجاد میکند که بلافاصله به برق تبدیل شده و چیزی که شفت (پروانه) را میچرخاند یک موتور 20 مگا واتی است. این نوع موتورها معمولا در شناورهای نظامی با توناژ نسبتا پایین و سرعت بالا استفاده میشود و همین امر باعث چالاکی زیاد این ناو شده است.
مشخصات
طول کشتی: ۱۵۲٫۴ متر
پهنای بدنه: ۲۱٫۲ متر
ارتفاع ستون: ۷٫۴ متر
بارگیری استاندارد: ۸٬۰۰۰ تن
نوع موتور: ۲ شفت یکپارچه
پیشران الکتریکی: (IEP)
برد عملیاتی: ۱۳٬۰۰۰ کیلومتر در سرعت (۳۳Km/h)
2 توربین گازی رولز رویس
2 دیزل ژنراتور Wärtsilä 12V200 هر کدام ۲ مگاوات
2 موتور الکتریکی Converteam هر کدام ۲۰ مگاوات
سیستم هوایی پیشرفته ناو تایپ 45
فلسفه طراحی ناو تایپ 45 برای جنگ ضدهوایی، با قابلیت دفاع در برابر اهداف هوایی پیچیده مانند، هواپیمای جنگنده، هواپیمای بدون سرنشین، موشکهای بالستیک، موشکهای کروز، موشکهای ضدکشتی مافوق صوت، صورت گرفته است. وظیفه اصلی این کلاس از ناوها محافظت از ناو هواپیمابر است. قسمتی از سیستم هوایی پیشرفته تایپ 45، سامانه دفاعی هوایی PAAMS میباشد. این سامانه توسط کشورهای انگلستان، فرانسه، ایتالیا و کارگروه بینالمللی برای استفاده در ناوشکن Horizon-class frigate فرانسوی طراحی شد.
در سال 1999 انگلستان کار بر روی این پروژه را ترک کرد و و بطور اختصاصی بر روی ناوشکنهای Type 45 خود متمرکز گردید. با این حال قوای نظامی بریتانیا همچنان به عنوان یکی از اعضای پروژه PAAMS شناخته میگردند. این کشور علت ترک پروژه را همخوانی نداشتن نیازهای نیروی دریایی انگلیس با پروژه هوریزون عنوان کرد، اما بعضی از کارشناسان میگویند علت ترک انگلیس این موضوع نبوده است. در سال 2003 میلادی نیروی دریایی سلطنتی انگلستان؛ سفارش خرید 5 سامانه PAAMS به همراه رادارهای اختصاصی LRR که توسط صنایع دفاعی فرانسه ساخته شده بود را برای استفاده در 6 ناو خود تحت نام افعی دریا به کار گرفت. تا به امروز فقط 3 کشور انگلستان،فرانسه،ایتالیا دارنده این سامانه دفاع هوایی بر روی ناوهایشان هستند.
بعضی از کارشناسان معتقدند که سامانه دفاعی هوایی PAAMS نسبت به نمونه آمریکایی خود یعنی AEGH برتری دارد و از جمله برتری آن میتوان به رادار این دوسامانه اشاره کرد: رادار سه بعدی SPY-1 در سامانه AEGH توانایی شناسایی اهداف را در برد 190 کیلومتر دارند، در حالی که رادار سامانه PAAMS LRR توانایی شناسایی اهداف را در برد400 کیلومتر میتواند انجام دهد.
سامانه دفاعی هوایی AEGH جزء پیشرفتهترین سامانههای دفاعی به کار رفته در ناوهای جنگی ایالت متحده آمریکا محسوب میشود، دارندگان این سامانه کشورهای ژاپن، استرلیا، کره جنوبی و نروژ میباشند. زیر مجموعههای این سامانه: رادار سه بعدی SPY-1، سیستم کنترل آتشORTS، لانچرهای عمودی 41MK و موشکهای پدافندی SM-2 میباشد. به هر حال با توجه به برتری نسبی سامانه دفاعی هوایی PAAMSنسبت به نمونه آمریکایی، اکثر کشورها خواستار به خدمت گرفتن نمونه آمریکایی آن هستند.
بیشتر در ادامه.............