خودروی  رئیس جمهور روسیه

روسیه نیز به مانند دیگر نقاط جهان،پروتکل های امنیتی خود را دارد و از آنها به خوبی پیروی میکند. ولادیمیر پوتین رییس جمهور وقت روسیه،برای پروازهای خود موارد امنیتی را به تیم مخفی واگذار می کند.به طور معمول 3 هواپیمای مسافربری یک مدل،یک شکل و معمولا یک رنگ رییس جمهور و تیم همراه را حمل می کنند.به هیچ وجه مشخص نیست که رییس جمهور در کدام یک از هواپیماها قرار دارد.

به طور معمول حداقل 2 تا 3 فروند جنگنده پیشرفته روسی مانند مدل ها SU-35 و بالاتر این هواپیماها را اسکورت می کنند.سیستم امنیتی موشکی که بر روی زمین فعال است نیز تیم را برای پرواز امن زیر نظر دارد تا در موارد لزوم به سرعت وارد فعالیت شود.در برخی منابع به شیفت آلرت پایگاه های هوایی نزدیک به خط حرکتی رییس جمهور اشاره شده است. 

ریاست جمهوری روسیه در گذشته از لیموزین های مرسدس بنز به عنوان خودروی رسمی استفاه می کردند.اما از آنجایی که پوتین علاقه خاصی به صنایع داخلی دارد،به فکر استفاده از یک نمونه داخلی افتاد.کمپانی خودروسازی زیل روسیه برای این هدف انتخاب شد و این شرکت دستور اکید داشت که تنها به فناوری و موازین داخلی کفایت کرده و از هیچ کشوری در این راستا کمک گرفته نشود.کمپانی زیل نیز با توجه به این موضوع،به مدت 6 سال تمرکز خود را بر روی یک خودرو ایمن و قدرتمند متمرکز کرد.اطلاعات موجود از این خودرو بسیار ناچیزاست.

برخی از رسانه های داخلی و خارجی بر حسب حدس های خود مطالبی را در مورد این خودرو منتظر کرده اند که به دلیل نبود منبع علمی از انتشار آن منصرف شده و تنها به اطلاعات دقیق و مستند کفایت کرده ایم.این خودرو در ظاهر بی شباهت به لیموزین های غربی نیست اما خطوط و طراحی آن مقداری مدرن به نظر می رسد.به عبارت دیگر طراحی در عین سادگی،دارای زیبایی خاصی است.(لازم به ذکر است که تصاویر از آخرین نمونه لیموزین این کمپانی است)

بسیاری از منتقدان این خودرو را مدرن ترین نمونه امنیتی جهان می دانند.این خودرو 3.5 تن وزن دارد و در تولید آن استفاده از متریال های قدرتمند اما سبک مد نظر قرار گرفته است.تمامی شیشه ها در برابر مسلسل های اتوماتیک و کالیبر بالا مقاوم سازی شده است تا تکرار اثر تیربار باعث آسیب نگردد.علاوه بر آن،شیشه در مقابل راکت،انفجارهای مهیب و موشک های دوش پرتاب نیز مقاوم است.تایرها از مواد نامشخص تولید شده است که در برابر انفجار،خارج شدن باد و انفجار موشک مقاوم سازی شده است.

این خودرو زرهی دارای یک سامانه پیشرفته کنترل است که میتوان خودرو را از داخل و خارج کنترل کرد.یک سیستم الکترونیکی و ارتباطی بسیار قدرتمند درون آن نصب شده است.این سامانه ارتباطی برای برقرای ارتباط محرمانه در مواقع لزوم طراحی شده است که میتواند یک کنفرانس نطامی محرمانه را مدیرت کند.صندوق عقب بسیار بزرگتر از حالت عادی به نظر می رسد که دلیل آن همچنان نامشخص است.در سیستم های الکترونیکی به طور کلی تمامی موارد مهم موجود در دفتر و کاخ رییس جمهور،در اختیار وی است.

و اما مهمترین مورد و جالب توجه ترین خاصیت این خودرو،قابلیت تحمل در برابر انفجارهای اتمی و موشک باران های شیمیایی است.به عبارت بهتر این خودرو یک اتاق امن برای جلوگیری از نفوذ مواد رادیو اکتیو و شیمیایی است.به هر حال بسیاری از منتقدان عقیده دارند که در ارائه خصوصیات این خودرو زیاده روی شده است.

باقی مطالب را در ادامه مطالعه فرمایید... 

ذولفقار۱

برنامه ذولفقار۱ بر میگردد به اوائل دهه ۱۳۷۰ شمسی و تلاش ایران برای ساخت یک تانک بومی . این برنامه با ترکیبی  هر چیزی که در دسترس  بود ایجاد شد .

شاسی ام ۴۸، توپ ۲ای ۴۶ تانک تی ۷۲، موتور  ۷۸۰  اسب بخاری  تی ۷۲ ام۱  که  از روسیه خریداری  شد  و سامانه اتش    ای‌اف‌سی‌اس-۳ ساخت اسلوانی که  در ایران با نام کت ۷۲ تولید شد. تانک دارای  برجکی است که در ایران طراحی  شده و دارای  سه خدمه است  که گلوله گذار نیز مانند تانک های روسی خودکار است. این تانک دارای زره کامپوزیت و یا به گفته برخی منابه فولادی  بود ولی هر چه بود فاقد زره واکنشی بود ولی از نظر سامانه اتش  از تی ۷۲ اس ایرانی برتری زیاد داشت . این که چه تعداد از این تانک ساخته شده مشخص نیست.

ایران ۱۰۴ موتور خرید ولی مشخصا این تانک هرگز به شکل فراگیر تولید نشد زیرا هرگز در یگان های  زرهی ایرانی به شکل گسترده استفاده نشد و تنها در رژه نیروی های  مسلح دیده  می  شود  و به بجز  برخی عکسها از ازمایشات ان در دهه ۱۳۷۰ و برخی نمایشگاه ها  تصویر زیادی از ان نیست(حتی تصویر چهار ذولفقار ۱ نیز  با هم در کشور وجود  ندارد) اگرچه برخی منابع از تولید ۱۰۰ عراده صحبت کردند ولی هرگز تائید  نشد.

ذولفقار۳

ایران در ادامه برنامه ای با نام ذولفقار۲ را توسعه داد که از یک پیش نمونه فراتر نرفت و شبیه چیفتن بود ولی اقدام  جدی بعدی ذولفقار۳  بود. این تانک با یک موتور ۱۰۰۰ اسب بخاری تجهیز شده و شاسی نیز تغییر کرده و دارای  هشت چرخ جاده است. شکل کلی بدنه و برجک شباهت بسیار به ابرامز دارد ولی دارای  همان سامانه اتش  کت ۷۲ و توپ۱۲۵ م م تی ۷۲ است .  میزان زره این نسخه  مشخص نیست  ولی مشخصا زره واکنشی ندارد ولی ممکن است روی ان قابل نصب باشد  همچنین  دارای  هشدار دهنده لیزری  و یک سیستم دید  پانورماتیک با قابلیت ۳۶۰ درجه است. البته مشکل اساسی ذولفقار مانند تمامی تانک های شرقی سامانه گلوله  گذاری  خودکار چرخفلکی است .  به دلیل شکل قرارگیری مهمات درون خشاب چرخفلکی زیر برجک، نفوذ مهمات دشمن از هر سمت بدنه میتواند باعث اتش سوزی و انفجار شدیدی شود  که  حتی برخی موارد باعث کنده شدن برجک تانک میشود. این مسئله از جمله به دلیل داشتن زره کم در دو طرف بدنه بسیار مشکل ساز بوده و باعث بد نامی تی ۷۲ است. با وجود این استفاده  از غیر کالبیر ۱۲۵ م م برای ما ممکن نیست زیرا ما دو توپ در کشور تولید می کنیم  ویا می کردیم یکی توپ۱۰۵ م م و دیگری  توپ ۱۲۵ م و ومهمات استاندارد ایران نیز این دو کالیبر است از این رو استفاده  و یا تولید توپ مشهور قدرتمند  رایمتال ۱۲۰ م م که روی تانک های چون ابرامز، لئوپارد و یا چندین تانک دیگر نصب است میسر نیست زیرا اصلا کالبیر ان در کشور وجود ندارد

 این تانک که شاهکار تانکهای ایرانی میباشد, یکی از مدرن ترین تانکهای خاور میانه است, دارای لیزر مسافت یاب, سیستم دفاعی هشدار دهنده لیزری, سیستم آشکار سازی مادون قرمز, سیستم اخطار تهدید موشکی که همزمان و هماهنگ با سیستم پرتاب گلوله های دودزا میباشد. این تانک از شاسی معروف تانک M-1 Abrams آمریکایی استفاده میکند, که دارای 9 چرخ میباشد.

یکی دیگر از توانایی های این تانک حرکت آن در عمق 1.6 متری آب است, که با توجه به شنی های مدیوم آن یکی از شگفتیهای این تانک به شمار می آید. تانک ذوالفقار 3 دارای بلندی کم و خاصیت استتار بسیار بالایی است و در فاصله ی 800 متری میتواند استتار فوق العاده ای داشته باشد. و همچنین هدف گرفته شدن آن توسط تانکهایی از جمله آبرامز ام 1 مقداری سخت تر شده. این تانک دارای دوربین های مدار بسته ی  z/c360 میباشد, که خدمه ی آن میتوانند بوسیله ی آن از داخل تانک محیط خارج آن را بطور 360 درجه ببینند که یکی از پیشرفته ترین تکنولوژیهای تانک سازی امروز دنیاست. 

  تانک ذوالفقار 3 در میدان نبرد

این تانک به دلیل کوتاه بودن میتواند از برخی گلوله های تانک به تانک جان سالم به در ببرد اما این کوتاهی باعث سخت شدن جابجایی درون تانک شده, سرعت عمل خدمه ی آن را کم میکند, همچنین خدمه ی آن محکوم به ماندن درون تانک در شرایط هدف گرفته شدن توسط موشکهای دشمن هستند, بدلیل کمبود فضا جهت خروج از تانک و گرفتن زمان زیاد برای خروج از آن, خدمه ی آن همراه تانک متاسفانه نابود خواهند شد. 

مقایسه ابرامز با ذوالفغار

این تانک گرچه دارای استتار بسیار خوبی میباشد, اما بسیاری از نیروها و تیم های ضد تانک غربی دارای دوربین و اسلحه های حاوی سیستم تشخیص حرارت بوده و به این وسیله حرارت حاصل از موتور تانک به راحتی مورد روئیت آنها قرار میگیرد. همچنین این تانک در قسمت بالایی دارای هیچ گونه زره نمیباشد, و از آنجایی که تقریبا" همه ی نیروهای ضد تانک غربی دارای اسلحه ی جاولین هستند و گلوله ی 40 هزار دلاری آن از بالا هدف را مورد اصابت قرار میدهد, تانک ذوالفقار 3 هیچ شانسی برای زنده ماندن در مقابل گلوله ی جاولین نخواهد داشت.

این تانک از فناوری زره اورانیومی استفاده نمیکند, این مورد میتواند برتری تانک آبرامز ام 1 را مقابل ذوالفقار 3 ثابت کند, زیرا تانک ذوالفقار 3 شاید بتواند جلوی 2 یا 3 گلوله ی تانک آبرامز مقاومت کند, اما خود شاید حتی نتواند با شلیک 5 گلوله ضد تانک ضد زره تانکهای آبرامز ام 1 را از پای در آورد.

وزن حقیقی تانک بین 60 تا 70 تن میباشد, این مساله که تانک میتواند 70 کیلومتر در ساعت حرکت کند, با توجه به موتور آن که یک موتور دیزل 1000 اسب بخار است باعث شده تا مقداری غیر منطقی به نظر بیاید.

باقی مطلب را در ادامه مطالعه بفرمایید...

روسیه از مدت ها پیش به 3 تولید کننده ملی خود که در زمینه های نظامی فعالیت می کنند بسیار نزدیک شده است.از خودروی رئیس جمهور تا هواپیمای اختصاصی برای ایشان،از جمله مواردی است که "پوتین" به شدت اصرار به بومی سازی آنها دارد.در ادامه این همکارای ها،سال گذشته (2015) برای اولین بار اخباری از یک خودروی زرهی منتشر شد که در آن نشان می داد روسیه به دنبال یک خودروی زرهی خاص است.

در آن زمان از اطلاعات و تصاویر کانسپت آنطور بر می آمد این که خودرو چندان شباهتی به یک نفر بر نداشته و تمرکز اصلی آن بر روی ماموریت های شهری است.اما از سوی دیگر این خودروی زرهی توان درگیری با نیروهای زرهی دشمن را در شرایط بد آب و هوایی خواهد داشت.روسیه طرح اصلی این زره پوش را به کمپانی "زیل" (Zil) واگذار کرده بود.در آن زمان نشانه هایی از حرکت این خودرو درون مکان های طبیعی مانند جنگل دیده می شد.

به عبارت ساده یک خودروی زرهی برای نیروهای ویژه روسیه که می توانست گاها این نیروها را نیز در شرایط بسیار دشوار میدان نبرد نیز یاری رساند.رقیب غربی این خودرو را همه ما می شناسیم و آن چیزی نیست جز (Humvee) که علاوه هدف از تولید،در امکانات نیز دارای شرایطی مشابه به یکدیگر هستند.اینک این خودروی زرهی به طور رسمی و توسط رئیس جمهور روسیه معرفی شده است.

برای معرفی این غول سیاه رنگ آقای پوتین شخصا حضور پیدا کرده است.

در گیرو دار درگیری های سیاسی روسیه با برخی از کشورها،این اقدامات می تواند وضعیت نظامی این کشور را بیشتر از پیش به نمایش بگذارد.این خودرو با نام "مجازات کننده" قادر به حمل 10 سرباز و کماندو است.

طراحی داخلی به هیچ وجه شلوغ نبوده و در کاکپیت آن نمایشگرهای لمسی و کامپیوتری دیده می شوند.وضعیت داخلی به شیوه ایی طراحی شده است که بتواند حداقل یک زخمی را نیز با خود حمل نماید.

باقی مطالب را در ادامه ببینید.... 

یک ویدئوی کوتاه و جذاب از معرفی 10 اسلحه برتر تک تیرانداز جهان آماده کرده ایم.ضمن مشاهده این ویدئو،اطلاعاتی از برخی اسلحه ها نیز برای شما آماده شده است.با ما همراه باشید...

در ابتدا به معرفی چند نمونه از سلاح های معرفی شده داخل ویدئو می پردازیم.

DRAGON SVD

دراگونوف یک تفنگ نیمه خودکار تک‌تیرانداز و دوربین‌دار ساخت اتحاد جماهیر شوروی با عملکرد تا اندازه‌ای شبیه به کلاشنیکف است که با فشار گاز باروت مسلح می‌شود و از فشنگ‌های ۵۴×۷٫۶۲ استفاده می‌کند. این سلاح گاهی سیمونوف هم نامیده می‌شود در حالی که سیمونوف یک سلاح قدیمی‌تر است که از فشنگ ۳۹×۷٫۶۲ استفاده می‌کند.  این سلاح با آنکه بیشتر به سلاح تک تیرانداز معروف است و حتی در بین کشورهای مسلمان که امروزه عموه مصرفکنندگان آنرا تشکیل میدهند با نام قناصه بر گرفته از کلمه عربی قناص به معنی تک تیرانداز شناخته می شود ولی در اصل به منظور پشتیبانی سربازان در جبهه ساخته شده است زیرا سلاح کلاشنیکف دقت تیر بعد از 150 متر را ندارد و پس از 400 متر بی تاثیر است.

اما پس از طراحی این سلاح و اثبات دقت تیر نسبتاً بالای آن بخصوص در بین کشورهای جهان سوم که نه توانایی خرید سلاحهای تک تیرانداز را داشتند و نه توانایی نگهداری این سلاحها را که محتاج تمیزکاری مداوم بودند، بزودی تبدیل به سلاح تک تیرانداز مطلق این کشورها شد. پیشینه این سلاح در ایران به دوران قبل از انقلاب برمیگردد هنگامی که ارتش ایران بسرعت در حال پیشرفت بود دولت وقت این سلاح را بعنوان سلاح متوسط تک تیرانداز خریداری نمود. امروزه ایران خود اقدام به تولید این سلاح که ساده ترین سلاح تکتیرانداز نوین است میکند.

AS50

این اسلحه در ژانویه سال 2005 میلادی توسط شرکت اکیورسی اینترنشنال انگلیس در یک مراسم نمایش تیراندازی معرفی گردید . کالیبر مذکور فقط برای اسلحه های تک تیر انداز در کاربری اسلحه های انفرادی مورد استفاده قرار می گیرد و تیربارهایی که از این نوع فشنگ استفاده می کنند جزء تیربارهای سنگین و غیر قابل حمل توسط نفر محسوب می شوند . به همین جهت از قویترین اسلحه هایی است که توسط سربازان مورد استفاده قرار می گیرد . این کالیبر یک نوع کالیبر استاندارد در این نوع سلاح محسوب می شود و کمتر کالیبری بزرگتر از آن ارائه می گردد زیرا لگد اسلحه برای شلیک کننده بسیار زیاد خواهد شد .

از این سلاحها برای مقابله با نفرات و خودروهای سبک دشمن استفاده می شود . این اسلحه دارای حالت شلیک تک تیر است و به همین جهت یک دفعه مسلح کردن اسلحه برای شلیک پنج گلوله موجود در خشاب کفایت می کند . AS50 از دقت بالایی در تیراندازی برخوردار است .دقت این اسلحه 1.5 دقیقه زاویه (MOA: Minute Of Angle) است یعنی تقریبا خطای یک و نیم اینچ در صد یارد دارد.

PSG1

تفنگ تک‌تیرانداز هکلر و کخ PSG۱: Prazisions-Schutzen-Gewehr به دست کمپانی هکلر و کخ به عنوان یک تک‌تیرانداز پلیسی/ضد ترور در میانه‌ی دهه‌ی هشتاد میلادی به بازار آمد. این تک‌تیرانداز از همان آغاز برای ماموریت پلیسی ساخته شده و بسیار سنگین‌تر از آن است که در کاربردهای نظامی مورد استفاده قرار گیرد. قابل گفتن است که این تفنگ برگرفته از تفنگ تهاجمی پرقدرت هکلر و کخ ژ-۳ است. PSG۱ هنوز هم به عنوان یک تفنگ بی‌همتا توسط هکلر و کخ عرضه می‌شود و با قیمتی فراتر از ده هزار دلار یکی از گران‌قیمت‌ترین سلاح‌های جهان در کلاس خود به شمار می‌رود. از نظر فنی PSG۱ دقیقاً گونه‌ی بهسازی شده‌ی هکلر و کخ ژ-۳ است. مکانیزم گلنگدن این تفنگ همانی است که در هکلر و کخ ژ-۳ دیده می‌شود.

ناگفته نماند PSG۱ تفنگی با کارکرد تنها نیمه اتوماتیک بوده و برای شلیک کردن باید نیرویی برابر ۱/۵ کیلوگرم به ماشه‌ی آن وارد کرد. این تفنگ مجهز به دوربین هدف‌گیری ۶x۴۲ Hendsoldt بود و بیشینه‌ی برد مؤثر تفنگ برابر با ۶۰۰ متر است. از دیدگاه ارگونومیکی دگرگونی‌هایی که در این اسلحه دیده می‌شود دقیقاً مواردی است که یک تفنگ تک‌تیرانداز پلیسی/ ضد ترور باید داشته باشد. یکی از نکته‌های منفی PSG۱ عدم وجود دوپایه‌ی یکپارچه با سلاح است. نسخه نظامی آن H&K MSG-۹۰A۱ نام دارد.

ویدیوی زیر را تماشا کرده و امیدواریم از آن لذت ببرید. 

باقی مطالب را در ادامه بخوانید....

خودروهای زرهی را در میدان نبرد می توان فرمانده جنگ و تعیین کننده سرنوشت دانست.سیستم های کامپیوتری و تسلیحات الکترونیکی آنها به حدی پیشرفت کرده است که دیگر نه فقط تعداد آنها بلکه تکنولوژی های مورد استفاده در خودروهای زرهی است که در یک جنگ موثر است.امروزه تانک ها فقط یک غول آهنین سنگین نیستند و تکنولوژی های کامپیوتری و الکترونیکی آنها روند جنگ ها را به طور کلی عوض کرده است.برخی از کشورها تمرکز اصلی خود را بر روی بهبود این فناوری ها گذاشته و از تولید تعداد بیشتر تانک ها اجتناب می کنند.

ام۱ آبرامز (M1 Abrams) یک تانک اصلی میدان نبرد طراحی و ساخت ایالات متحده آمریکا است که ستون فقرات نیروهای زرهی ارتش آمریکا و تعدادی از متحدان آن را تشکیل می‌دهد.این تانک به نام ژنرال کریتون آبرامز، رییس ستاد مشترک و فرمانده نیروهای آمریکا در جنگ ویتنام نامگذاری شده است. ام۱ برای جنگ‌های زرهی طراحی شده و به خوبی تجهیز و زره‌پوش شده است.این تانک به نام ژنرال کریتون آبرامز، رییس ستاد مشترک و فرمانده نیروهای آمریکا در جنگ ویتنام نامگذاری شده است. ام۱ برای جنگ‌های زرهی طراحی شده و به خوبی تجهیز و زره‌پوش شده است.از مشخصات منحصربه‌فرد آن می‌توان به موتور توربین گاز قوی چندگانه‌سوز به قدرت ۱۵۰۰ اسب بخار و زره کامپوزیت پیچیده اشاره کرد. این تانک با حدود ۶۹ تن وزن یکی از سنگین‌ترین تانک‌هایی است که در حال حاضر به کار گرفته می‌شوند.

تولید این تانک از سال ۱۹۷۹ آغاز شده و یک سال بعد وارد خدمت رسمی نیروهای مسلح آمریکا شد و به تدریج جایگزین تانک ام۶۰ گشت. این تانک برای نیروهای مسلح کشورهای مصر، عربستان، کویت، عراق و استرالیا نیز تولید شده است. آبرامز در سه مدل ام۱، ام۱آ۱ و ام۱آ۲ تولید شده است. ام۱آ۱ از سال ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۳ تولید شد و در آن توپ ۱۰۵ میلی‌متری خان‌دار با توپ بدون خان ۱۲۰ میلی‌متری جایگزین شده و بهینه‌سازی‌های دیگری از جمله سیستم تعلیق پیشرفته‌تر، برجک جدید، حفاظت زرهی بیشتر و سیستم جدید حفاظت اتمی-شیمیایی-میکروبی در آن به کار رفته بود. مدل ام۱آ۲ هم ویژگی‌های ام۱آ۱ را به همراه یک سیستم دید گرمایاب مخصوص فرمانده تانک، و سیستم‌های ناوبری، و رادیویی جدید را در خود دارد. ضمن اینکه برخی از مدل‌های قدیمی نیز با بهینه‌سازی‌های دوره‌ای به سطح مدل ام۱آ۲ ارتقا داده شده‌اند.

تانک‌های ام۱ از یک موتور توربین گاز لیکومینگ تکسترون با قدرت ۱۵۰۰ اسب بخار استفاده می‌کنند.این موتور چندگانه‌سوز است اما سوخت معمولی آن سوخت جت جی‌پی۸ است. زره تانک نیز زره چوبام است که در وزارت دفاع بریتانیا برای تانک‌های انگلیسی چلنجر اختراع شد. در صورت نیاز امکان نصب زره واکنشی انفجاری بر روی تانک هم وجود دارد. آبرامز چهار سرنشین شامل فرمانده، راننده، توپچی و گلوله‌گذار دارد. وزن ام۱آ۲ حدود ۶۹.۵۴ تن است که از ۶۳ تن در مدل ام۱آ۱ و ۶۰ تن در مدل ام۱ به این میزان افزایش یافته است.

حداکثر سرعت ام۱آ۲ در جاده بیش از ۶۷ کیلومتر، در خارج از جاده ۴۸ کیلومتر، در سربالایی ۱۰ درجه ۲۷ کیلومتر و در سربالایی ۶۰ درجه ۶.۵ کیلومتر در ساعت است. ظرف ۷.۲ ثانیه از سرعت صفر به ۳۲ کیلومتر در ساعت می‌رسد. برد عملیاتی تانک هم ۴۲۵ کیلومتر است. 

باقی مطالب را در ادامه بخوانید....

امروزه بسیاری از تجهیزات ساخت یک محیط زندگی در تمام نقاط جهان را ادواتی تشکیل می دهد که برای فعالیت نیازمند انرژی "الکتریکی" هستند.مهمترین کنترلرهای آزمایشگاهی،نظامی،زیرساخت و...را کامپیوترها بر عهده دارند.کامپیوترها بیشتر از هر سامانه به امواج الکترومغناطیس حساس بوده و در مقابل آن آسیب پذیر هستند.

بمب الکترومغناطیسی (Electromagnetic pulse) به دسته‌ای از سلاحهای الکترومغناطیسی گفته می‌شود که با انفجار خود پالس بسیار بزرگی را در محیط منتشر می‌کنند که این پالسها با نفوذ به سیستمهای الکترونیکی قادر به تخریب عملکرد آنها می‌باشند. که البته این نوع بمب فاقد خسارات جانی مستقیم است.سلاح تازه‌ای که ساخت آن بسیار ساده و تأثیر آن کاملا گسترده است ، اساس و عصاره آن چیزی نیست جز یک پرتو شدید و آنی از موجهای رادیویی یا مایکرو ویو که قادر است همه مدارهای الکتریکی را که در سر راهش قرار گیرد، نابود سازد.

توجه به بمبهای الکترومغناطیسی حدود نیم قرن قبل مطرح شد. متخصصان در آن هنگام به این نکته توجه کردند که اگر بمبی هسته‌ای منفجر شود، امواج الکترومغناطیسی که در اثر انفجار پدید می‌آید تمامی مدارهای الکترونیک را نابود می‌سازد. اما مسئله این بود که به چه ترتیب بتوان موج انفجار را ایجاد کرد بدون آنکه نیاز به انجام یک انفجار هسته‌ای باشد؟ دانشمندان می‌دانستند که کلید حل این مسئله در ایجاد پالسهای (تپهای) الکتریکی که با عمر بسیار کوتاه و قدرت زیاد نهفته است. اگر اینگونه پالسها به درون یک آنتن فرستنده تغذیه شوند، امواج الکترومغناطیسی قدرتمندی در فرکانسهای مختلف از آنتن بیرون می‌آیند. هر چه فرکانس موج بالاتر باشد، امکان تأثیر گذاری آن بر مدارهای الکترونیک دستگاهها بیشتر خواهد شد.

بمب های الکترومغناطیس می توانند در کوتاه ترین زمان ممکن تمامی سخت افزارهای الکترونیکی و حتی ماشین آلات مرکب را از کار انداخته و نابود سازند. انفجار یک میدان مغناطیسی بسیار نیرومند می‌تواند در کسری از ثانیه آن چنان قدرت الکتریکی بالایی را در کلیه مواد هادی پیرامون خود القا نماید، که به راستی تمام آنها را مختل نموده و از کار بیاندازد. هر چند این میدان مغناطیسی بر روی جسم انسان به عنوان یک هادی الکتریکی نیز موثر می‌باشد. ولی این تأثیر بسیار محدود و مقطعی بوده و بدن جز در موارد خاصی قدرت مقاومت در برابر آن را دارد. در جنگ افزارهای نسل الکترونیک استفاده از سلاح مغناطیسی و امواج الکترومغناطیسی جایگاه ویژه‌ای داشته و مورد توجه سازندگان این قبیل سلاحها بوده است.

شیوه کار سطحی

فناوری اساسی که تولید پالسهای الکترومغناطیسی در سلاحها توسط آنها صورت می‌گیرد غالباً عبارتند از: مولدهای فشرده سازی شار (Flux Compression Generator)، ژنراتورهای Magnet-Hydrodynamic و دسته‌ای از وسایل پر قدرت مایکروویو که در رأس آنها نوسان ساز با کاتد مجازی یا ویرکتور قرار دارد. البته روش‌های نوین تولید پالسهای الکترومغناطیسی قدرتمند و نیز پالسهای الکترومغناطیسی تولید شده در سیستم استفاده از شتاب دهنده‌های ذرات باردار انرژی می‌باشد که می‌تواند حتی به سیستمهای پوشش دار و حفاظت شده عادی نیز نفوذ کرده و تخریب لازم را روی سیستمهای الکتریکی و الکترونیکی بر جای گذارد.بمب الکترومغناطیسی در واقع چیزی نیست جز یک شار مغناطیسی فوق العاده‌ای نیرومند که با گسیل امواج پر قدرت (SHF) سوپر فرکانسهای با طول موج بالاتر از ده گیگا هرتز موسوم به امواج میکرو ویو پر قدرت (High Power Microwave) می‌تواند هر گونه دستگاههای الکتریکی یا الکترونیکی واقع در محدوده عمل خود را در یک باند فوق گسترده (uWb) که مخفف عبارت ultra Wide band می‌باشد، فلج نماید.

روزی را تصور کنید که در یک شهر معمولی و در یک زمان تمام دستگاههای الکتریکی روشن و در حال کار ناگهانی سوخته و از کار بیافتد و تمام دستگاههای خاموش نیز در آن واحد روشن شده و پس از چند لحظه آنها نیز بسوزند. در چنین شهری پس از انفجار بمب الکترومغناطیسی بر فراز شهر ، در کسری از ثانیه یک تا دو میلیارد وات انرژی الکتریکی کلیه سیستمهای مخابراتی و رادیویی و تلویزیونی را از کار بیاندازد.  برق شهر قطع می‌گردد، مدار الکتریکی همه کامپیوتر ها می‌سوزد. تمام باتریها و خازنها منفجر می‌شوند. لامپ تصویر همه تلویزیونها و مانیتورهای خاموش یا روشن نورانی شده و می‌سوزد.تمامی پنل های مدرن در چند ثانیه منفجر خواهند شد، همه موتورهای الکتریکی با آخرین دور ...، همه و همه از کار می‌افتند و ناگهان شهر در قهقرا فرو می‌رود. سیستمهای گرمازایی و سرمازایی ، پمپهای آب و حتی ساعتهای مچی نیز از کار می‌افتند. شهر بدون الکتریسیته ، موتور ، باتری ، مخابرات و حرکت کاملا فلج می‌شود. همه این اتفاقات با سرعت نور یعنی کسری از ثانیه پس از انفجار یک بمب الکترومغناطیسی در حوزه میدان مغناطیسی آن اتفاق می‌افتد. با این حال سلاح مغناطیسی را می‌توان یک اسلحه انسانی نیز به حساب آورد. چرا که به ساختمانها و انسانها کمترین آسیب را می‌رساند.

کدام موج در نقش بمب ظاهر می‌شود؟

بزودی این نکته روشن شد که مناسبترین امواج الکترومغناطیسی برای ساخت بمبهای الکترومغناطیسی ، امواج با فرکانس در حدود گیگا هرتز است. این نوع امواج قادرند به درون انواع دستگاههای الکترونیک نفوذ کنند و آنها را از کار بیندازند. برای تولید امواج با فرکانس گیگاهرتز نیاز به تولید پالسهای الکترونیکی بود که تنها 100 پیکو ثانیه تدوام پیدا کنند. 

باقی مطالب را در ادامه ببینید....

یک توضیح اجمالی:

در این طرح به جای ساخت خودرویی که بتواند فقط نیروهای پیاده نظام را تا میدان جنگ حمل کند، به طوری که آنها برای جنگیدن مجبور به پیاده شدن از خودرو باشند، طرحی به نام IFV ارائه شد که با آن نیروها در حالی که داخل خودرو هستند، می توانند با سلاح هایشان به جنگ دشمن بروند و با آن درگیر شوند و در عین حال به واسطه زره خودرو حفاظت شوند.
Bradley IFV که از طرح های شوروی و آلمان اقتباس شده بود، در سال 1981 وارد تولید شد. این خودرو که M-2 نیز نام دارد، به علت دارا بودن زره فاصله دار و لایه لایه در قسمت بالای بدنه آلومینیومی خود، نسبت به M-113 ، حفاظت بیشتری برای مسافران خود به عمل می آورد.Bradley همچنین با دارا بودن توپ 25 میلیمتری از قدرت شلیک بالاتری برخوردار است و می تواند گلوله های اورانیوم تهی شده را شلیک کند.

 

 

 

قیمت هریک از مدل های M2A2 و M3A2 1/25 میلیون دلار و قیمت مدل های جدید M2A3 و M3A3 که صنایع دفاعی ایالات متحده از سال 2001 میلادی شروع به تولید آنها کرده 1/54 میلیون دلار است. M2 و M3 نفربرهای زرهی سبکی به حساب می آیند که برای فراهم آوری سرعت مناسب طرلحی شده اند. یک برادلی استاندارد 24/9 تنی، توسط پیشرانه 8 سیلندر دیزلی سوپر شارژر دار با قدرت 500 اسب بخار نیرو می گیرد. برادلی با نسبت نیرو به وزن 20 اسب بخار برای هرتن می تواند به بالاترین سرعت 64/4 کیلومتر در ساعت در جاده های هموار بدست یابد. در مقایسه، تانک M1 Abrams از یک موتور با قدرت 1500 اسب بخار بهره می گیرد و سرعت آن به 48/3 کیلومتر در ساعت می رسد. (مشخصات تانک ویرانگر آبرامز M1 در شماره 15 ماهنامه نواور چاپ شده است). مدل های برادلی گنجایش سوختی بین175 تا197 گالن (662 تا 746 لیتر) دارند.

 

باقی مطالب در ادامه....

داستان تولد تفنگ کلاشنیکف بسیار جالب و البته تاریخی است. این تفنگ که در کشورمان از آن با نام های کلاشینکف و یا کلاش نیز یاد می شود، در سراسر جهان به دقت عمل و کارایی بالا شهرت دارد و نیروهای نظامی در بسیاری از کشورها از آن استفاده می کنند. همزمان با شنیدن زمزمه هایی مبنی بر خرید نسل جدید این سلاح از سوی ارتش ایران، بر آن شدیم تا نگاهی نزدیک به این تفنگ بی رحم داشته باشیم.

الکساندر یکم، تزار روسیه طی سال های 1801 تا 1825 بود و اصلاحات زیادی را در این کشور انجام داد. یکی از اقدامات مهم او طی دورانی که در قدرت بود، تاسیس کارخانه اسلحه سازی ایژماش در سال 1807 در شهر ایژوسک روسیه بود. این کارخانه همچنان پابرجا است و از آن به عنوان یکی از قدیمی ترین کارخانه های اسلحه سازی در جهان یاد می شود. از میان تمام محصولاتی که در این کارخانه تولید می شود، شاید بتوان تفنگ کلاشنیکف را مشهورترین آنها دانست. میخاییل کلاشنیکف، سازنده این سلاح نیز از جمله افرادی بود که در همین کارخانه مشغول به کار بود.

ایده ساخت تفنگ AK-47 یا همان کلاش، در سال 1947 و در جریان جنگ جهانی دوم به ذهن کلاشنیکف رسید. او که به عنوان هدایت کننده تانک در ارتش سرخ شوروی در میدان جنگ حضور داشت، شاهد برتری سلاح های نازی ها بر سلاح های شوروی بود و پس از اصابت موشک به تانکی که هدایت آن را به عهده داشت و بستری شدن در بیمارستان، تصمیم گرفت سلاحی تازه و کارآمد را در اختیار ارتش شوروی قرار دهد.

میخائیل کلاشنیکف

بر همین اساس،کلاشنیکف در طراحی این تفنگ جدید تا حد زیادی از نخستین تفنگ تهاجمی جهان، یعنی STG-44 و بعد از آن، M-1 آمریکایی الهام گرفت. هرچند کلاشنیکفی که امروز تولید می شود تفاوت های بسیاری با مدل اولیه آن دارد و از جهات مختلفی شاهد بهبود عملکرد آن هستیم، اما میراث طراحی آقای کلاشنیکف همچنان در این سلاح مرگبار به خوبی مشهود است.

 میخائیل کلاشنیکف

تفنگ AK-47 یکی از موفق ترین و پرفروش تفنگ ها در سراسر جهان است و تخمین زده می شود که در حال حاضر بین 70 تا 100 میلیون قبضه از این سلاح در جهان استفاده می شود. جالب است بدانید که تاکنون تنها 7 میلیون قبضه از تفنگ آمریکایی M-16 در جهان به فروش رسیده است.

 از شما دعوت می کنیم به تماشای ویدیویی از طرز کار این اسلحه قدرتمند بنشینید

باقی مطلب در ادامه...