سامانه موشکی روسی اسکندر (نام ناتو: SS-26 Stone)

پس از آنکه سیستم دفاع موشکی OKA (نام ناتو: SS-23 Spider) در پی امضای پیمان منع موشک‌های هسته‌ای میان‌برد میان شوروی و آمریکا از رده خارج شد، ارتش روسیه سیستم دفاع موشکی جدیدی از نوع بالستیک کوتاه برد را با نام اسکندر (نام ناتو: SS-26 Stone) طراحی کرد. طی ماه های اخیر، بکارگیری احتمالی این سیستم دفاع موشکی در جنگ سوریه خبرساز بوده و از همین رو، بر آن شدیم تا به برسی این سامانه موشکی بپردازیم.

نخستین بار در سال 1996 بود که اولین موشک اسکندر مورد آزمایش ارتش روسیه قرار گرفت. این سیستم دفاع موشکی امروزه به عنوان پیشرفته ترین در نوع خود به شمار می رود و از سال 2006 به طور رسمی در اختیار نیروهای نظامی روس قرار گرفته است. تخمین زده می شود که ارتش این کشور به صد فروند سامانه موشکی اسکندر مجهز باشد.

از سیستم دفاع موشکی اسکندر به عنوان یکی از مخرب ترین سلاح های موجود در اختیار ارتش روسیه نام برده می شود. گفته می شود که یکی از عواملی که باعث شد روسیه در حداقل زمان ممکن، جنگ با گرجستان را در سال 2008 به پایان برساند، استفاده از موشک های اسکندر برای نابود ساختن تانک های گرجی بود، البته روسیه همواره ادعای استفاده از موشک های اسکندر در جنگ با گرجستان را رد کرده است.

سرعت موشک اسکندر در ارتفاع 50 کیلومتری از سطح زمین به 7 ماخ، معادل 5370 کیومتر بر ساعت می رسد. مهندسین نظامی روس در طراحی موشک های اسکندر نهایت تلاش خود را کرده اند تا قابلیت گریز آن از موشک های بالستیک را تقویت کنند. به همین دلیل است که موشک های اسکندر قدرتی خیره کننده در مانوردهی و تغییر ارتفاع و زاویه حرکت خود دارند.

سربازان روس در حال بارگذاری موشک های اسکندر

هدایت این سیستم دفاع موشکی در مقایسه با هدایت جنگنده بمب افکن های با قابلیت حمل بمب های هدایت شونده، به آموزش کمتری نیاز دارد. در عین حال، به لطف دقت بالای این سامانه موشکی می توان از آن در بسیاری از موارد به عنوان جانشین چنین بمب افکن هایی استفاده کرد.

سیستم موشکی اسکندر به دو موشک از نوع بالستیک کوتاه برد مجهز است، که در عمل موجب تقویت قدرت موشک ها می شود. هر یک از این دو موشک توانایی مورد هدف قرار دادن مناطق متفاوت با یکدیگر را دارند. یکی از قابلیت های مهم این موشک ها، توانایی آنها در هدف گرفتن اهداف متحرک است، چرا که می توان مختصات محل اصابت را پس از پرتاب موشک ها تغییر داد.

موشک های اسکندر قادر به حمل کلاهک های مختلفی هستند که از جمله آنها می توان به کلاهک های خوشه ای، گرمافشاری، سنگرشکن و الکترومغناطیسی اشاره کرد. و، اگرچه روسیه به موجب امضای پیمان منع موشک‌های هسته‌ای میان‌برد متعهد شده که از کلاهک های هسته ای در موشک های خود استفاده نکند، اما موشک های اسکندر توانایی حمل چنین کلاهک هایی را با حداکثر قدرت تخریب معادل 50 هزار تن تی ان تی نیز دارند.

شما را به تماشای ویدیویی از شلیک آزمایشی موشک اسکندر به هدفی در فاصله دویست کیلومتری دعوت می کنیم.

باقی مطلب در ادامه..