ناوهای یواس‌اس نیمیتز

تسلیحات نظامی غول پیکر در جریان جنگ جهانی تولید می شدند تا ضمن ایجاد رعب و وحشت در دل دشمنان،مهمات و افراد بسیار را جا به جا نمایند.پس از جنگ سرد،تولید این ماشین آلات جنگی تنها با هدف بدست آوری اهداف بلند مدت در مناطقی خارج از خاک کشورها صورت گرفت.یکی از این موارد،ناوهای هواپیمابر بسیار بزرگ کلاس یواس‌اس نیمیتز هستند. ناوهای هواپیمابر کلاس نیمیتز بزرگترین و سنگین ترین شناورهای جنگی ساخته شده در طول تاریخ هستند. ناوهای این کلاس رسما به عنوان دومین نسل ناوهای هواپیمابر اتمی طراحی شدند. ناو هواپیمابر یو اس اس نیمتیز (سی وی ان-۶۸) (USS Nimitz) نام یک ناو هواپیمابر متعلق به نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا است. 

این ناو هواپیمابر در ۱۹۷۵ به دریا انداخته شد و پایگاه خانگی آن در نورفوک، ویرجینیا است.این ناو ۳۳۳ متر طول دارد و مجهز به دو راکتور هسته ای ساخت وستینگهاوس است.از دیگر ناوهای این کلاس می توان به ناو هواپیمابر جان سی استنیس یا یو اس اس جان سی ستنیس (سی وی ان-۷۴) اشاره کرد.این غول عظیم الجثه یک شهر شناور نظامی است! ناو هواپیمابر جان سی استنیس یا یو اس اس جان سی ستنیس( USS John C. Stennis) نام یک ناو هواپیمابر متعلق به نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا است.  این ناو هواپیمابر در دسامبر ۱۹۹۵ به دریا انداخته شد و پایگاه خانگی آن در ایالت واشینگتن است.

  این ناو هواپیامابر ۶۵۰۰ خدمه دارد و با انرژی هسته ای نیروی خود را تامین میکند.ساخت این ناو ۴٫۵ میلیارد دلار خرج داشت و از سری ناوهای کلاس نیمیتز است.این ناو ۳۳۳ متر طول دارد و مجهز به دو راکتور هسته ای ساخت وستینگهاوس است.از جمله دیگر غول های شناور تولید شده به دست انسان می توان به ناو هواپیمابر کارل وینسون یا یو اس اس کارل وینسون (سی وی ان-۷۰) و یواس‌اس دوایت آیزنهاور (سی‌وی‌ان-۶۹) اشاره کرد.

این ناوها،دارای هزاران خدمه،رستوران های متعدد،ورزشگاه،کلاس های آموزشی،نشریه داخلی،استخر،سینما و...هستند.صدها جنگنده نیز بر روی آنها و یا در آشیانه های زیرین جای گرفته اند.به طور عمده،همواره چندین ناوچه در حال اسکورت آنها هستند.

باقی مطالب را در ادامه ببینید....

پس از تاسیس هوانیروز،در چارچوب اجرای این طرح ۲۰۲ فروند هلیکوپتر کبرا و بیش از ۳۰۰ فروند بل ۲۱۴ از کشور آمریکا خریداری شد. اندک اندک گروههای کرمانشاه مسجد سلیمان کرمان گروه پشتیبانی عمومی اصفهان و مرکز آموزش (پایگاه وطن پور) به ترتیب در شهرهای یاد شده پایه‌گذاری گردید.ستون فقرات هلیکوپترهای جنگی را در حال حاضر هلیکوپترهای سوپر کبری AH-1 بر عهده دارند.کبری ها در نبردهای اولیه و آغازین جنگ تحمیلی،آنچنان دشمن را غافلگیر کردند که نیروهای پیاده و زرهی داخلی وقت کافی برای پیدا کردن یک آرایش را به دست آوردند.پس از آن هم صدای موتور کبری مانند یک ندای آسمانی برای رزمندگان ایران بود.AH-1 برای سالها مدافع مرزهای ایران و کابوس ستون های زرهی عراق بود.اما شاید وقت آن رسیده است که این پرنده عصبانی آمریکایی همکاری خود با هلیکوپترهای تهاجمی روسیه را آغاز کند.

شرکت های روسی در پی قراردادهای میلیون دلاری و تولید بومی محصولات خود در ایران هستند.  شرکت‌های زیرشاخه روستک از جمله یو‌ای‌سی (UEC)، کاماز (KAMAZ) و هلی‌کوپترهای روسی (Russian Helicopters) در پی قراردادهای میلیون دلاری و تولید بومی محصولات خود در ایران هستند.  شرکت هلی‌کوپترهای روسی، تنها سازنده بالگرد در روسیه و یکی دیگر از زیرشاخه‌های شرکت روستک، به دنبال بازسازی همکاری‌ها و تجارت با ایران است.  الکساندر شربینین، جانشین مدیرکل شرکت هلی‌کوپترهای روسی در نمایشگاه هوایی سنگاپور گفته است: «ناوگان بالگرد ایران یکی از بزرگترین ناوگان‌ها در آسیا و بزرگترین ناوگان در خاورمیانه است. این کشور تجارب زیادی در حفظ و نگهداری انواع مختلف بالگردها دارد. ما در حال بررسی همکاری‌های مختلف در زمینه فعالیت‌های نگهداری هستیم و به توافقاتی در این زمینه رسیده‌ایم.»  به گفته وی، «در زمینه بالگردهای غیرنظامی، در حال مذاکره با شرکای ایرانی هستیم و بر روی پیشنهادهای مختلف تعدادی از مدل‌های مختلف بالگردها کار می‌کنیم. پیشنهادهای فعلی ما مدل‌های Mi-173، Mi-171E، Ka-32A11BC و خدمات پس از فروش به شرکت‌های دولتی و خصوصی ایران است.»  در هفته‌های گذشته، هیاتی از ایران برای بازدید از هلی کوپترهای این شرکت روسی از جمله Mi-8/17 و Ansat که در کارگاه‌های هلیکوپترسازان ساخته شده‌اند، به روسیه آمده‌اند.

 هلیکوپتر Ansat

بالگرد Ansat 2RC روسیه، در دسته ی بالگرد های تهاجمی- شناسایی قرار دارد که توسط شرکت خوشنام بالگرد سازی Kazan ساخته شده است. این شرکت در تاتارستان روسیه و یکی از اصلی ترین سازندگان هلی کوپتر روسیه ( سابقا شوروی )  به شمار می آید . پیش از ارائه این پرنده ؛ هلی کوپتر میل -2 در خدمت ارتش سرخ قرار داشت . چگونگی جا به جایی خدمت میان این دو هلی کوپتر بدین صورت بود که در دهه 90 میلادی جای یک بالگرد سبک که بتواند جایگزین mi-2 قدیمی شود احساس و از این رو حکایت این بالگرد جوان آغاز گردید . جالب توجه است که این پرنده ( میل 2 ) در روسیه به عنوان یک بالگرد سبک شناخته میشد ولی با این اوصاف از هم وزن های خود در غرب سنگین تر و بزرگتر بشمار میرفت . در ابتدای امر کازان سعی داشت تا هلی کوپتری مشابه با AS 350 و با همکاری یوروکوپتر ( Eurocopter ) تولید کند ولی با شکست مواجه شد .در نتیجه کازان با سازماندهی جدید دفتر طراحی خود مصمم شد تا بالگردی وطنی بسازد که با تایید مقامات روسیه در سال 1997 ؛ کار طراحی آغاز گردید و منجر به ظهور بالگردی جدید به نام " Ansat " ( به معنی آسان ) شد .

و اما بالگرد " Ansat 2RC " که جدید و مبتنی بر بالگرد سبک و کاربردی Ansat LUH است که Ansat 2RC بر اساس آن ساخته شده است. همانطور که گفتم، شرکت بالگرد سازی Kazan یکی از بزرگترین و معروف ترین کمپانی های بالگرد سازی در دنیاست، بالگرد های مشهوری همچون میل 8، میل 17 و میل 24 توسط این کمپانی به تولید رسیده اند. همچنین طرح بالگرد هایی همچون میل 1 و 4 را نیز این شرکت داده و در مجموع تعداد 12 هزار دستگاه بالگرد به تولید رسانده است. این بالگرد ها هم اکنون در اختیار ارتش روسیه هستند و به صد ها کشور در سر تا سر دنیا صادر می شوند. بر همین اساس شرکت Kazan از با تجربه ترین شرکت های بالگرد سازی در دنیا، در کنار آگوستا وستلند ایتالیا و بل آمریکا قرار می گیرد. در سال 2005، کارها و پیش نیازهای اولیه بالگرد برای تولید نمونه ی اولیه انجام شد و سرانجام در سال 2007 به نمایش همگان درآمد. با وجود اینها آینده ی این بالگرد نامعلوم است و وزارت دفاع روسیه هیچ طرحی در حال حاضر برای به خدمت گرفتن این بالگرد ندارد.

 همچنین هیچ خبری برای سفارش این محصول توسط مشتریان خارجی دریافت نشده است. حال به سراغ معرفی برخ از خصایص و کارایی های این بالگرد می رویم که بررسی آنها خالی از لطف نیست. بالگرد Ansat 2RC می تواند برای اموری همچون، شناسایی، پشتیبانی، ماموریت های شبانه، پشتیبانی از خودروهای توپخانه، تانکها و سرباز ها، تعقیب و گریز در مناطق کوهستانی و آب و هوای بد جوی و نابود کردن اهداف از پیش تعیین شده، برخی از ویژگی های این بالگرد به حساب می آید. 

باقی مطلب را درادامه ببینید....

باقی مطالب را در ادامه بخوانید...

در دهه ۱۹۶۰ ارتش امریکا به دنبال به خدمت گیری بالگرد ای اچ ۵۶ شاین  بود. ولی با شروع درگیری در ویتنام به صورت یک راه حل موقت دست به خرید بالگرد کبرا زد تا اینک شاین وارد خدمت  شود ولی کبرا مانند اکثر  راه حل های موقت خدمت بندی داشت  و حتی طرح شاین  نیز لغو شد.با لغو پروزه  شاین  ارتش امریکا اعلام  نیاز به بالگرد تهاجمی و ضد تانک جدید کرد که چالاکی  بیشتر و توان حمل تسلیحاتی  بیشتری  نسبت به کبرا داشته باشد . در سال ۱۹۷۲ پنج شرکت پنج طرح را ارائه کردند که البته تنها دو طرح وای ای اچ۶۳ ساخت بل  و وای ای اچ ۶۴ ساخت هیوز (بدها مگدانل داگلاس)برای ساخت پیش نمونه و ازمایش بالگردها مورد انتخاب قرار گرفتند.

بل ادعا می کرد در ساخت وای ای اچ ۶۳ از تجارب کبرا بهره برده و بالگرد جدید دارای  چالاکی کبرا ولی با توان بیشتری است . اولین پیش نمونه  وای ای اچ ۶۳ در یک اکتبر سال ۱۹۷۵ پرواز کرد

وای ای اچ ۶۴ اپاچی

اولین پیش نمونه  ای اچ ۶۴ نیز در ۳۰ سپتامبر سال ۱۹۷۵ پرواز کرد و  از هر دو دو پیش نمونه ساخته شد تا در ازمون های نیروی زمینی  شرکت کنند.در میانه دوره ازمایشی ارتش خواهان جایگزین موشک  جدید ضد تانک هلفایر با موشک قدیمی  هدایت  سیمی تاو شد.چند پیش نمونه دیگر  تا سال ۱۹۷۷ از دو طرح ساخته شد و با افزاش درخواست های ارتش  برای ویژگی های بالگرد جدید و سختگیری ها  در ازمونها، این ازمونها تا سال ۱۹۸۰ به دراز کشید  که شامل  شلیک موشک هلفایر  از هر دو طرح در سال ۱۹۷۹ نیز می شود.سرانجام در اوریل سال ۱۹۸۰ نیروی زمینی  بالگرد  وای ای اچ ۶۴  پیروز میدان  اعلام کرد و لقب اپاچی را بر ان نهاد شد .

در همان سال ساخت ۱۱ فروند اپاچی تصویب  شد و از سال ۱۹۸۲ خط تولید  اغاز شد و یک سال بعد وارد خدمت نیروی زمین  ارتش امریکا شد.

پس از تولید و استفاده هلیکوپتر تهاجمی کبرا،آمریکا به دنبال یک بالگرد با توان عملیاتی بالا بود.انتظاراتی که از هلیکوپتر میرفت،سرعت بالا،توان حمل تسلیحات زیاد و قدرت بیشتر بود.پس از رایزنی های فراوان در نهایت دو طرح از شرکت های بل و مگدانل مورد قبول واقع شده و طرح های اولیه با ظاهری ساده به تولید رسید.پس از آن هر دو مدل به طور جدی در اختیار ارتش ایالات متحده قرار گرفته و تست های آنها تا سال 1979/1980 به درازا انجامید.در نهایت در بین این دو طرح،هلیکوپتر آپاچی (AH-64) مورد قبول واقع شده و فرمان تولید انبوه را دریافت کرد.اولین نمونه های این بالگرد در سال 1983 به ارتش تحویل داده شد.نمونه های اولیه آپاچی بسیار جذاب و مدرن بودند.این مدل از آپاچی تا چند سال بعد تولید شده و سپس مدل تقویت شده و خطرناک آن یعنی آپاچی لانگ بو در سال 1997 به ارتش تسلیم شد.تا کنون نیز بیش از 1200 فروند از لانگ بو تولید شده است.

باقی مطالب را در ادامه بخوانید....

امسال (سال 2016 میلادی) مصادف است با پنجاه و پنجمین سالگرد پرواز اولین هلیکوپتر شینوک (Chinoock)، هلیکوپتری که با گذشت بیش از نیم قرن همچنان هم در آسمان یکه‌تازی می‌کند.

Boeing CH-47 Chinook

در سال 1943 فِرانک پیازِکی (Frank Piasecki) از پیشاهنگان صنعت هلیکوپتر آمریکا، اقدام به تأسیس یک شرکت هواپیمایی نمود. شرکتی که در سال 1946 رسماً شرکت هواپیماسازی پیازِکی (Vertol Aircraft Corporation) نام‌گذاری گردید و ده سال بعدازآن هم (در سال 1956) نام شرکت به هواپیماسازی وِرتُول تغییر داده شد اما سرانجام در سال 1960 شرکت بوئینگ این شرکت را خرید و نام آن را به بوئینگ وِرتُول (Boeing Vertol) تغییر داد.

Boeing CH-47 Chinook

اما در حقیقت آغاز داستان شینوک مربوط به سال‌های میانی دهه شصت قرن بیستم میلادی برمی‌گردد. در سال 1955 بود که نیروی زمین ایالات‌متحده آمریکا تصمیمی مبنی بر استفاده از هلیکوپتر بجای هواپیماهای پرواز و فرود کوتاه (Stol) که قدرت مانور کمتری نسبت به بالگرد داشتند، گرفت. فرماندهان ارتش ایلات متحده بر این عقیده بودند که می‌توانند به‌وسیله بالگرد و توسط یگان‌های هوانیروز این کشور، به خوبی از پس پشتیبانی از واحدهای ارتشی بر آیند. در همین راستا و بعد از بررسی‌هایی که کارشناسان خبره نظامی انجام دادند، تنها یک سال بعد از احساس نیاز اولیه و در سال 1936 نیروی زمینی آمریکا تمام نیازها و خواسته‌های خود از یک هلیکوپتر تمام عیار و کامل را تعیین کرد. درست در همین زمان شرکت هواپیماسازی پیازِکی مطالعه و تحقیقات وسیعی را در مورد طراحی نوعی از هلیکوپتر که قابلیت و توانایی پاسخگویی به نیازهای ترابری و نظامی را داشته باشد آغاز کرده بود. فرانک پیازِکی (بنیان‌گذار این شرکت) که همواره به طرح ملخ‌های پشت سر هم علاقه خاصی نشان می‌داد و همیشه دوست داشت تا هلیکوپترهایی با این ویژگی را طراحی و تولید نماید،

باقی مطلب را در ادامه بخوانید....